Nigdy więcej związków z przywiązania.

Każdy z nas chce kochać i być kochanym. Każdy z nas chce być ważny w kogoś oczach. Każdy pragnie czuć się względnie bezpiecznie, mieć stabilne życie i chęć posiadania wokół siebie kogoś, na kim zawsze można polegać.

Każdego dnia zmieniamy się, czy tego chcemy czy nie. My i nasz partner. Poznajemy setki ludzi na swojej drodze, uczymy się, dorastamy, zmieniają się nasze plany, marzenia, jesteśmy bogatsi w doświadczenia i pragniemy coraz więcej… Od siebie i innych. Idealnie byłoby spotkać kogoś, z kim nawet po 10 latach będzie można porozmawiać nie o promocji w Tesco,a o sprawach dla nas ważnych, wspólnych. Nie z przywiązania, a z chęci bycia ze sobą. Związek to każdego dnia ciężka harówka. Gdy odpuści się nawet na chwilę, domek z kart upada pod wpływem każdego podmuchu wiatru, którym były małe sprzeczki, dopóki trzęsienie nie zniszczy podstaw i nie spakujemy walizek.

Czy obecnie masz osobę w swoim otoczeniu, z którą po prostu miło spędza Ci się czas, nieważne co robicie? To jest piękne, jesteś szczęściarzem/szczęściarą ! Podziękuj za obecność, poświęcony czas i doceń każdy czyn, słowo. Z reguły, gdy już jesteśmy z kimś dłużej opada cały brokat, który sprawiał że każda wspólna chwila była piękna, spadają różowe okulary, w których partner/partnerka była postacią „naj” na świecie.

Podziwiam wszystkie pary z długim stażem, które szczerze się kochają, a po latach pamiętają i dbają o uczucie, które każdego dnia wciąż budują. Można stworzyć piękny domek z kart, ale to będzie na chwilę, zupełnie jak z brokatem, który zamiast unosić się ciągle w powietrzu, będzie pojawiał się jak marketingowe Walentynki. Podstawą powinny być silniejsze, bardziej trwałe fundamenty, takie jak: marzenia, wspólne cele, sposób patrzenia na świat, dostrzeganie tych samych pierdół itp. Wtedy nie tworzy się czegoś kruchego, z pozoru pięknego, lecz coś więcej. Każdego dnia powinniśmy postawić sobie o poranku niczym kawę na rozbudzenie, pytanie: czy w łóżku znajduje się osoba obok której chcę się obudzić też i jutro? Nie z poczucia lęku i obawą przed samotnością, nie z kalkulacji i względów ekonomicznych, lecz z chęci spędzania czasu razem. Całego dnia spędzonego w łóżku, a innego spełniając kolejne małe marzenia, które sprawią uśmiechy na Waszych twarzach.

Szanuj uczucia swoje i innych. Nie obiecujmy czegoś, bo pięknie brzmi, nie kreujmy siebie na lepszych niż jesteśmy i traktujmy innych, jak sami chcemy być traktowani. Bierz odpowiedzialność za to co oswoiłeś/oswoiłaś. Nie wymagaj od innych 100% zaangażowania, gdy sama dajesz z siebie mniej. Jednocześnie mów o swoich potrzebach, dziel się drobnostkami i ważnymi sprawami z bliską osobą, pamiętaj o małych gestach, nie zaniedbuj i nie świętuj rocznicy raz do roku. Każdy wspólny dzień jest ważny, równie istotny jak ten, gdy pierwszy raz się poznaliście. 

Rozumiem, że można kogoś uwieść i zawieść, można się z kimś rozwieść, można kogoś porzucić, ale nie wolno go uszkadzać. Takie przestępstwa powinny być karane z całą surowością prawa. Jeżeli na paczkach ze szkłem pisze się ‚Uwaga: szkło’, to czemuż na paczce, w której mieści się nasze serce, nie miałoby być napisu: ‚Uwaga: drugi człowiek’?
Agnieszka Osiecka

I nawet jakby miało nie wyjść (bo tego nigdy nie wiemy) to zawsze warto spróbować. Nie wiemy czy z pozoru banalne spotkanie nie sprawi, że obudzimy się obok tej kobiety/tego mężczyzny  za 20 lat, prawda?

Nigdy jednak nie pozwól nie bycie ze sobą z przywiązania. To największy błąd, który możesz popełnić, krzywdząc drugą osobę i siebie. Nie wmawiaj sobie „dorośnie”, „zmieni się”, gdyż będzie miało to miejsce tylko w Twoich oczach. Nie bój się zmian, jeżeli teraz nie jest dobrze, to właśnie idealny moment na zmiany, a nie załamywanie rąk i płakanie w poduszkę. Nikt nie zadba o Ciebie lepiej niż Ty…

K.